نمایش مبدأ برای باران می‌آمد با دعای دست‌هایت

{{سرصفحه
 | مطلع=باران می‌آمد با دعای دست‌هایت
 | نام شعر=
 | شاعر =فاطمه عارف‌نژاد
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =غزل
 |وزن =مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع
 |موضوع = پیامبر خدا
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}


{{شعر}}
{{ب|باران می‌آمد با دعای دست‌هایت|در دشت می‌رویید گل از ردّ پایت}}
{{ب|هوهو زنان باد از حریمت ذکر می‌چید|می‌شد تنفس کرد او را در هوایت}}
{{ب|بر آب و آتش اخم و لبخند تو حاکم|از عرش تا فرش آفرینش خاک پایت}}
{{ب|هفت آسمان با چرخش تسبیحت آرام|افلاکیان تسلیم بی چون و چرایت}}
{{ب|بیگانه بودی با نگاه بغض و کینه|ای آن‌که چشمان غریبان آشنایت}}
{{ب|شب‌های غمناک مدینه عید می‌شد|با رؤیت ماه از هلال خنده‌هایت}}
{{ب|پیغمبران مؤمن به قرآنت از آغاز|ادیان مسلمان شکوه ربنایت}}
{{ب|وقت دعا داوود را مبهوت می‌کرد|آهنگ شورانگیز و شیرین صدایت}}
{{ب|تنها پناه گریه‌های بی‌کسان‌اند|آنان که جاشان داده‌ای تحت کسایت}}
{{ب|ثابت شده با مهر بی‌اندازۀ تو|حدّی ندارد مهربانی خدایت}}
{{پایان شعر}}