نمایش مبدأ برای باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشد

{{سرصفحه
 | مطلع= باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشد
 | نام شعر=
 | شاعر = محمدعلی بیابانی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =غزل
 |وزن = مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن
 |موضوع = امام حسن عسکری(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}

{{شعر}}
{{ب|باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشد|وقتی که با تو اینچنین نامهربان باشد}}
{{ب|ای کاش که من نیز امشب زائرت بودم|جایی که فرزندت در آنجا روضه‌خوان باشد}}
{{ب|وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیست|سقف مزارت هم، زمانی آسمان باشد}}
{{ب|وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیست|وضعت میان خانه چون زندانیان باشد}}
{{ب|وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیست|خون دلت از کنج لب‌هایت روان باشد}}
{{ب|آری حسن بودی ولی هرگز ندیدی که|گلبرگ روی مادرت چون ارغوان باشد}}
{{ب|سخت است تشنه باشی و لب‌های لرزانت|حتی برای آب خوردن ناتوان باشد}}
{{ب|هنگام برخورد لبت با کاسهٔ آب است|وقت گریز روضه‌های خیزران باشد}}
{{پایان شعر}}