نمایش مبدأ برای به جهان خرّم از آنم که جهان خرم از اوست

{{سرصفحه
 | مطلع=به جهان خرّم از آنم که جهان خرم از اوست
 | نام شعر=
 | شاعر = سعدی شیرازی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =غزل
 |وزن = فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
 |موضوع = عرفانی
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}

{{شعر}}
{{ب|به جهان خرّم از آنم که جهان خرم از اوست|عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست}}
{{ب|به غنیمت شمر ای دوست دم عیسیِ صبح|تا دلِ مرده مگر زنده کنی کاین دم از اوست}}
{{ب|به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقی‌ست|به ارادت ببرم درد که درمان هم از اوست}}
{{ب|زخم خونینم اگر بِهْ نشود بِهْ باشد|خنک آن زخم که هر لحظه مرا مرهم از اوست}}
{{ب|غم و شادی برِ عارف چه تفاوت دارد|ساقیا باده بده شادیِ آن کاین غم از اوست}}
{{ب|پادشاهی و گدایی برِ ما یکسان است|که بر این در همه را پشت عبادت خم از اوست}}
{{ب|سعدیا گر بکَند سیل فنا خانۀ دل|دل قوی دار که بنیاد بقا محکم از اوست}}
{{پایان شعر}}

==نکات شعر==
بیت اول
در این دنیا خوشحالی و شادمانی من ناشی از همان خدایی است كه دنیایی با این همه زیبایی خلق كرده است و عاشق سراسر گیتی هستم چرا كه همه ی ای گیتی مخلوق خداوند است .
بیت دوم
عشق و علاقه و شیرینی زهر را می نوشم ( هر سختی و رنجی را می پذیرم ) زیرا معشوق زیبا روی من آن را تعارف می كند و هر دردی كه از جانب معشوق باشد با دل و جان و با میل و رغبت تحمل می كنم و می پذیرم زیرا درمان همه ی دردها همین معشوق زیبا روی من است .

آرایه ادبی بیت ابتدایی
قافیه ها: خرّم، عالم، هم
ردیف: از اوست

بیت سوم
ارایه ادبی: تضاد درد و درمان