نمایش مبدأ برای تا جهان بحر و سخن گوهر و انسان صدفست

{{سرصفحه
 | مطلع= تا جهان بحر و سخن گوهر و انسان صدفست
 | نام شعر=
 | شاعر =  بابافغانی شیرازی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =قصیده
 |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
 |موضوع = رسول خدا(ص)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}

{{شعر}}
{{ب|تا جهان بحر و سخن گوهر و انسان صدفست|گوهر بحر سخن مدحت شاه نجفست}}
{{ب|والی ملک عرب سرور اشراف قریش|آنکه تشریف قدومش دو جهان را شرفست}}
{{ب|شمع جمعست چو در گوشه ی محراب دعاست|آفتابیست فروزنده چو در پیش صفست}}
{{ب|نغمه ی مهر علی از دل پر درد شنو|کاین نه صوتیست که در زمزمه ی چنگ و دفست}}
{{ب|کن فکان امر و قضا حکم و یدالله خطاب|آسمان رفعت و دریا دل و خورشید کفست}}
{{ب|سامع مدح علی باش نه افسانهٔ غیر|صدف گوهر شهوار نه جای خزفست}}
{{ب|نقد عمری که نه در طاعت او صرف شود|گر بود زندگی خضر سراسر تلفست}}
{{ب|هر که گردن کشد از بندگی آل علی|فی المثل گر پسر نوح بود ناخلفست}}
{{ب|ای سرافراز که از گرمی روز عرصات|خلق را سایه ی الطاف عمیمت کنفست}}
{{ب|حاصل بحر ازل گوهر یکدانهٔ اوست|صورت انجم و اشکال فلک جوش و کفست}}
{{ب|قرص خاور صدف گوهر اسرار علیست|روشن آن گوهر شهوار که اینش صدفست}}
{{ب|علم او نور شناسایی خورشید بقاست|سر او آینه ی لو کشف و من عرفست}}
{{ب|نشود منبسط از بوی علی گلشن او|حیوانی که دلش بسته ی آب و علفست}}
{{ب|گر خسی را بریاست بگزینند خسان|نتوان در ره او رفت که قول سلفست}}
{{ب|فارغ از موت و حیاتم به تمنای علی|نی ز موتم حذر و نی ز حیاتم شعفست}}
{{ب|شمع ایوان تو ایمن زدم باد صباست|ماه اقبال تو ایمن ز کسوف و کلفست}}
{{ب|ذکر تسبیح تو مقبول بود وقت رکوع|از کمان تیر دعای تو روان بر هدفست}}
{{ب|بر تو از احمد مختار صلوتست و سلام|بر تو از مبدأ فیاض درود و تحفست}}
{{ب|قصر اقبال تو جاییست که از رفعت و قدر|لمعه ی شمس و قمر پرتو نور غرفست}}
{{ب|سوز گفتار فغانی دل کوه آبله ساخت|این هنوز از جگر سوخته اش تاب و تفست}}
{{ب|تا ز نور نظر سعد برین طاق بلند|اختر بخت تو پیوسته ببرج شرفست}}
{{ب|سیه از سنگ بلا باد به گرداب اجل|روی ادبار یزیدی که چو پشت کشفست}}
{{پایان شعر}}