نمایش مبدأ برای دخترفکر بکر من غنچه لب چو واکند

{{سرصفحه
 | مطلع=دختر فکر بکر من غنچه لب چو وا کند
 | نام شعر=
 | شاعر = غرو ی اصفهانی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب = قصیده
 |وزن = مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن
 |موضوع = حضرت زهرا(س)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|دختر فکر بکر من، غنچۀ لب چو وا کند|از نمکین کلام خود حق نمک ادا کند}}
{{ب|طوطی طبع شوخ من گر که شکرشکن شود|کام زمانه را پر از شکر جانفزا کند}}
{{ب|بلبل نطق من ز یک نغمۀ عاشقانه ای|گلشن دهر را پر از زمزمه و نوا کند}}
{{ب|خامۀ مشکسای من گر بنگارد این رقم|صفحۀ روزگار را مملکت ختا کند}}
{{ب|مطرب اگر بدین نمط ساز طرب کند گهی|دائرۀ وجود را جنت دلگشا کند}}
{{ب|منطق من هماره بندد چه نطاق نطق را|منطقۀ حروف را منطقه السما کند}}
{{ب|شمع فلک بسوزد از آتش غیرت و حسد|شاهد معنی من ار جلوۀ دلبربا کند}}
{{ب|نظم برد بدین نَسَق از دم عیسوی سَبَق|خاصه دمی که از مسیحا نفسی ثنا کند}}
{{ب|وهم به اوج قدس ناموس اله کی رسد؟|فهمِ که، نعت بانوی خلوت کبریا کند؟}}
{{ب|ناطقۀ مرا مگر روح قدس کند مدد|تا که ثنای حضرت سیدۀ نساء کند}}
{{ب|فیض نخست و خاتمه نور جمال فاطمه|چشم دل از نظاره در مبدء و منتهی کند}}
{{ب|صورت شاهد ازل معنی حُسنِ لم یَزَلْ|وهم چگونه وصف آئینۀ حق نما کند}}
{{ب|مطلع نور ایزدی مبدء فیض سرمدی|جلوۀ او حکایت از [[خاتم انبیا]] کند}}
{{ب|[[بسملۀ]] صحیفۀ فضل و کمال معرفت|بلکه گهی تجلی از نقطۀ تحت «با» کند}}
{{ب|دائرۀ شهود را نقطۀ ملتقی بود|بلکه سزد که دعوی لو کشف الغطا کند}}
{{ب|حامل سر مستسر حافظ غیب مستتر|دانش او احاطه بر دانش ماسوی کند}}
{{ب|ین معارف و حکم بحر مکارم و کرم|گاه سخا محیط را قطرۀ بی بها کند}}
{{ب|لیله قدر اولیاء، نور نهار اصفیا|صبح جمال او طلوع از افق علا کند}}
{{ب|بضعۀ سید بشر ام ائمۀ غُرر|کیست جز او که همسری با شه لافتیٰ کند؟}}
{{ب|وحی نبوتش نسب، جود و فتوتش حسب|قصه ای از مروتش سورۀ [[«هل اتی»]] کند}}
{{ب|دامن کبریای او دست رس خیال نی|پایۀ قدر او بسی پایه به زیر پا کند}}
{{ب|[[لوح قدر]] به دست او کِلک [[قضا]] به شَستِ او|تا که مشیت الهیه چه اقتضا کند}}
{{ب|در جبروت حکمران، در ملکوت قهرمان|در نشأت کن فکان حکم بما تشا کند}}
{{ب|عصمت او حجاب او عفت او نقاب او|سرِّ قدم حدیث از آن سترو از آن حیا کند}}
{{ب|نفخۀ قدس بوی او جذبۀ انس خوی او|منطق او خبر ز «لا ینطق عن هوی» کند}}
{{ب|قبلۀ خلق روی او، کعبۀ عشق کوی او|چشم امید سوی او تا به که اعتنا کند}}
{{ب|بهر کنیزیش بود زهره کمینه مشتری|چشمۀ خور شود اگر چشم سوی سُها کند}}
{{ب|مفتقرا متاب رو از در او به هیچ سو|زانکه مس وجود را [[فضۀ]] او طلا کند}}{{پایان شعر}}