نمایش مبدأ برای در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد

{{سرصفحه
 | مطلع=در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد
 | نام شعر=دشت لاله
 | شاعر =  وصال شیرازی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =ترکیب بند
 |وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
 |موضوع = امام حسن(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}

{{شعر}}
{{ب|شرط محبت است به‌جز غم نداشتن|آرام جان و خاطر خرم نداشتن}}
{{ب|از غیر دوست روی نمودن به سوی دوست|الا خدای در همه عالم نداشتن}}
{{ب|گر سر به یک اشارۀ ابرو طلب کند|سر دادن و در ابروی خود خم نداشتن}}
{{ب|معشوق اگر دو دیده پر از خون پسنددش|عاشق به‌جز سرشک دمادم نداشتن}}
{{ب|گر کام تلخ و لخت جگر خواهد از کسی|در کاسه جای شهد به‌جز سم نداشتن}}
{{ب|زان‌سان که خورد سودۀ الماس مجتبی|درهم نکرد روی خود، اهلاً و مرحبا}}
{{ب|در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد|آن تشت را ز خون جگر دشت لاله کرد}}
{{ب|خونی که خورد در همه عمر از گلو بریخت|خود را تهی ز خون دل چند ساله کرد}}
{{ب|نبود عجب که خون جگر ریخت در قدح|عمریش روزگار همین در پیاله کرد}}
{{ب|نتوان نوشت قصۀ درد دلش تمام|ورنه توان ز غصه هزاران رساله کرد}}
{{ب|آه از دل مدینه به هفت آسمان گذشت|آن روز شد عیان که رسول از جهان گذشت}}
{{ب|از چیست یا رسول که بر خوان ابتلا|گردون تو را و آل تو را می‌زند صلا}}
{{ب|ای عرش گوشواره مگر گم نموده‌ای|زیرا که گه به یثربی و گه به کربلا}}
{{ب|طوفان نوح پیش وی از قطره کمتر است|گو کائنات جمله بگریند برملا}}
{{ب|ذکر مصیبت شهدا چند می‌کنی|آتش زدی به جان و دل مرد و زن، دلا}}
{{ب|بس کن دمی ز تعزیه، مدح نبی سرای|چون اصل این طریقه بکا باشد و ولا}}
{{ب|مدح نبی سرای که بی‌مدحت رسول|خدمت نشد ستوده و طاعت نشد قبول}}
{{پایان شعر}}