نمایش مبدأ برای شده‌ست آینۀ حیّ لایموت صفاتش

{{سرصفحه
 | مطلع=شده‌ست آینۀ حیّ لایموت صفاتش
 | نام شعر=
 | شاعر = مسعود یوسف‌ پور
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب = غزل
 |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
 |موضوع = امام مهدی(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|شده‌ست آینۀ حیّ لایموت صفاتش|کسی که خورده لب خضر هم به آب حیاتش}}
{{ب|به غیر او که جمالش إذا تَنَفّسِ صبح است|کدام نور به خورشید می‌رسد برکاتش؟}}
{{ب|می‌آید او که جهان روزۀ سکوت بگیرد|به زیر سایۀ نهج‌البلاغۀ کلماتش}}
{{ب|ربیع‌الاول و آخر تمام سال بهار است|اگر که ریشه دواند به فصل‌ها نفحاتش}}
{{ب|کسی که گفت امام ششم به او «لَخَدِمتُه»|به راستی که محال است وصف کردن ذاتش}}
{{ب|در الغدیر شریک است طبق قولِ امینی|کسی که بوی «وَ عَجّل» می‌آید از صلواتش}}
{{پایان شعر}}