نمایش مبدأ برای میزان حسن و عشق چو با هم قرین فتاد

{{سرصفحه
 | مطلع=میزان حُسن و عشق چو با هم قرین فتاد
 | نام شعر=
 | شاعر = وفایی شوشتری
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 | بخشی از مجموعه اشعار =
 | قالب =  غزل 
 | وزن =
 | موضوع = امام حسین(ع) 
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}

{{ب|میزان حُسن و عشق چو با هم قرین فتاد|سهم بلای او به امام مبین فتاد}}
{{ب|عشقش عنان کشید ز یثرب به کربلا|کوشید تا که کار به «عین الیقین» فتاد}}
{{ب|در دشت عشق تاخت سمند آن ‌قَدَر که کار|از عشق در گذشت و به عشق‌‌آفرین فتاد}}
{{ب|از تاب تشنه‌کامی اطفال شد چنان|کز تاب، پیچ و تاب به «حبل ‌المتین» فتاد}}
{{ب|او را چو سنگ کین ز جفا بر جبین زدند|از بهر شکر، سجده‌‌کنان بر زمین فتاد}}
{{ب|ساکن شد آسمان و زمین گشت بی‌سکون|از زین چو بر زمین، شه دنیا و دین فتاد}}
{{ب|در خاک و خون ز سوز جراحات و نوک تیر|گه جانب یسار و گهی بر یمین فتاد}}
{{ب|از کینه گشت، سر به سر نیزه‌اش بلند|عریان به خاکش، آن بدن نازنین فتاد}}
{{ب|خاتم برفت از کفَش آن‌سان که جبرئیل|بر زد فغان ز دست سلیمان، نگین فتاد}}
{{ب|دردا که خصم در حرمش بر زد آتشی|کز وی شرار بر فلک هفتمین فتاد}}
{{ب|غلمان و حور سر‌به‌سر، آسیمه‌سر شدند|چون بانگ این خبر به بهشت برین فتاد}}
{{ب|زین ‌العباد نیز کز او مانْد یادگار|بر گردنش ز کینه، غل آهنین فتاد}}
{{پایان شعر}}