نمایش مبدأ برای کسی بدون دلیل از صدا نمی‌افتد

{{سرصفحه
 | مطلع=کسی بدون دلیل از صدا نمی‌افتد
 | نام شعر=
 | شاعر =قاسم نعمتی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =غزل
 |وزن =
 |موضوع = امام کاظم(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|کسی بدون دلیل از صدا نمی‌افتد|لب کلیم ز سوز دعا نمی‌افتد}}
{{ب|کریم در غل و زنجیر هم کریم بود|به دست بسته شده از عطا نمی‌افتد}}
{{ب|اگرچه خاک نشسته به روی لب‌هایت|عقیق پا بخورد از بها نمی‌افتد}}
{{ب|مگر چه گفته به تو این زبان دراز یهود|همیشه از دهنش ناسزا نمی‌افتد}}
{{ب|چه آمده به سرت پنجه می‌کشی بر خاک|به هر نفس لب تو از ندا نمی‌افتد}}
{{ب|به سینه‌ای که لگد خورد پشت در سوگند|بدون درد سر این ساق جا نمی‌افتد}}
{{ب|کسی که در تن او پیرهن شده پاره|به یاد بی کفن کربلا نمی‌افتد}}
{{ب|تو گیر یک نفر افتاده‌ای چنین شده‌ای|تن تو در گذر گرگ‌ها نمی‌افتد}}
{{ب|پس از سه روز تو را عده‌ای کفن کردند|سر بریدۀ تو زیر پا نمی‌افتد}}
{{ب|سنان و شمر به هم با اشاره می‌گفتند|مگر که نیزه نخورده چرا نمی‌افتد}}
{{ب|ز دور حرمله می‌گفت گودی حنجر|حسین نحر نگردد ز پا نمی‌افتد}}
{{پایان شعر}}