نمایش مبدأ برای کنار پیکر خود التهاب را حس کرد

{{سرصفحه
 | مطلع=کنار پیکر خود التهاب را حس کرد
 | نام شعر =تبسم زهرا
 | شاعر =محمدعلی مجاهدی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 | بخشی از مجموعه اشعار =
 | قالب = غزل
 | وزن = مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
 | موضوع =حضرت عباس(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}

{{ب|کنار پیکر خود التهاب را حس کرد|حضور شعله‌ورِ آفتاب را حس کرد}}
{{ب|هنوز نبض نگاهش سرِ تپیدن داشت|که گرمی نفس هم‌رکاب را حس کرد}}
{{ب|و پیش از آن که بگوید برادرم دریاب|حضور فاطمه را، بوتراب را، حس کرد}}
{{ب|نگاه ملتمس او خیال پرسش داشت|که در تبسّم زهرا جواب را حس کرد}}
{{ب|عطش سراغ وی آمد ولی نگفت انگار|صدای گریۀ بانوی آب را حس کرد}}
{{ب|کدام داغ به جان امامِ عشق نشست|که با تمام وجود التهاب را حس کرد}}
{{ب|همین که ماه به یاد دو دست او افتاد|قلم قلم شدن آفتاب را حس کرد}}
{{ب|و شیهه‌ای و سواری که می‌شود از دور|خروش شعله‌ور انقلاب را حس کرد}}
{{پایان شعر}}