آیا شود که نیم نظر سوی ما کنی؟: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی « «آفتاب نیمه‌شب» ای‌ خوب رُخ که پرده‌نشینی‌ و بی‌حجاب! ای‌ صدهزار جلوه‌گر و، باز در نقاب ای‌ آفتاب نیمه‌شب، ای‌ ماه نیمروز! ای‌ نجم دوربین! که نه ماهی‌، نه آفتاب کیهان طلایه‌دارت و خورشید سایه‌ات گیسوی‌ حور خیمه‌ی‌ ناز ت...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
  «آفتاب نیمه‌شب»
  «آفتاب نیمه‌شب»
 
==متن شعر==
    ای‌ خوب رُخ که پرده‌نشینی‌ و بی‌حجاب!   ای‌ صدهزار جلوه‌گر و، باز در نقاب
{{شعر}}
 
{{ب|ای‌ خوب رُخ که پرده‌نشینی‌ و بی‌حجاب!|ای‌ صدهزار جلوه‌گر و، باز در نقاب}}
    ای‌ آفتاب نیمه‌شب، ای‌ ماه نیمروز!   ای‌ نجم دوربین! که نه ماهی‌، نه آفتاب
{{ب|ای‌ آفتاب نیمه‌شب، ای‌ ماه نیمروز!|ای‌ نجم دوربین! که نه ماهی‌، نه آفتاب}}
 
{{ب|کیهان طلایه‌دارت و خورشید سایه‌ات|گیسوی‌ حور خیمه‌ی‌ ناز تو را، طناب}}
    کیهان طلایه‌دارت و خورشید سایه‌ات   گیسوی‌ حور خیمه‌ی‌ ناز تو را، طناب
{{ب|جانهای‌ قدسیان همه در حسرتت به سوز|دلهای‌ حوریان همه در فُرقتت کباب}}
 
{{ب|انموذَج جمالی‌ و، اسطوره‌ی‌ جلال|دریای بیکرانی و، عالم همه سراب}}
    جانهای‌ قدسیان همه در حسرتت به سوز   دلهای‌ حوریان همه در فُرقتت کباب
{{ب|آیا شود که نیم نظر سوی ما کنی‌؟|تا پرده گشوده، کوچ نماییم از این قُباب}}
 
{{ب|ای‌ جلوه‌ات جمالْ‌ده هرچه خوبرو|ای‌ غمزه‌ات هلاکْ کنِ هرچه شیخ و شاب}}
    انموذَج جمالی‌ و، اسطوره‌ی‌ جلال   دریای بیکرانی و، عالم همه سراب
{{ب|چشم خراب دوست خرابم نموده است|آبادی‌ دو کوْن به قربانِ این خراب}} <ref>[امام خمینی، دیوان شعر،http://www.shabestan.ir/detail/News/796761]
 
    آیا شود که نیم نظر سوی ما کنی‌؟   تا پرده گشوده، کوچ نماییم از این قُباب
 
    ای‌ جلوه‌ات جمالْ‌ده هرچه خوبرو   ای‌ غمزه‌ات هلاکْ کنِ هرچه شیخ و شاب
 
    چشم خراب دوست خرابم نموده است   آبادی‌ دو کوْن به قربانِ این خراب.
<ref>امام خمینی، دیوان شعر،http://www.shabestan.ir/detail/News/796761
</ref>
</ref>
{{پایان شعر}}

نسخهٔ ‏۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۴۴

«آفتاب نیمه‌شب»

متن شعر

[۱]
ای‌ خوب رُخ که پرده‌نشینی‌ و بی‌حجاب!ای‌ صدهزار جلوه‌گر و، باز در نقاب
ای‌ آفتاب نیمه‌شب، ای‌ ماه نیمروز!ای‌ نجم دوربین! که نه ماهی‌، نه آفتاب
کیهان طلایه‌دارت و خورشید سایه‌اتگیسوی‌ حور خیمه‌ی‌ ناز تو را، طناب
جانهای‌ قدسیان همه در حسرتت به سوزدلهای‌ حوریان همه در فُرقتت کباب
انموذَج جمالی‌ و، اسطوره‌ی‌ جلالدریای بیکرانی و، عالم همه سراب
آیا شود که نیم نظر سوی ما کنی‌؟تا پرده گشوده، کوچ نماییم از این قُباب
ای‌ جلوه‌ات جمالْ‌ده هرچه خوبروای‌ غمزه‌ات هلاکْ کنِ هرچه شیخ و شاب
چشم خراب دوست خرابم نموده استآبادی‌ دو کوْن به قربانِ این خراب
  1. [امام خمینی، دیوان شعر،http://www.shabestan.ir/detail/News/796761]