| ای خوب رُخ که پرده‌نشینی و بی‌حجاب! | | ای صدهزار جلوه‌گر و، باز در نقاب |
| ای آفتاب نیمه‌شب، ای ماه نیمروز! | | ای نجم دوربین! که نه ماهی، نه آفتاب |
| کیهان طلایه‌دارت و خورشید سایه‌ات | | گیسوی حور خیمه‌ی ناز تو را، طناب |
| جانهای قدسیان همه در حسرتت به سوز | | دلهای حوریان همه در فُرقتت کباب |
| انموذَج جمالی و، اسطوره‌ی جلال | | دریای بیکرانی و، عالم همه سراب |
| آیا شود که نیم نظر سوی ما کنی؟ | | تا پرده گشوده، کوچ نماییم از این قُباب |
| ای جلوه‌ات جمالْ‌ده هرچه خوبرو | | ای غمزه‌ات هلاکْ کنِ هرچه شیخ و شاب |
| چشم خراب دوست خرابم نموده است | | آبادی دو کوْن به قربانِ این خراب |
