ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران | نام شاعر = محمدمهدی سیار | قالب = غزل | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع = غدیر خم | مناسبت =مدح و منقبت |...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{جعبه اطلاعات شعر
  | عنوان = [[ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران]]
  | عنوان = ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران
  | تصویر =  
  | تصویر =  
  | توضیح تصویر =  
  | توضیح تصویر =  
  | نام شعر =ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران
  | نام شعر =ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران
  | نام شاعر = [[محمدمهدی سیار]]
  | نام شاعر = محمدمهدی سیار
  | قالب = [[غزل]]
  | قالب = غزل
  | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  | موضوع = [[غدیر خم]]
  | موضوع = غدیر خم
  | مناسبت =مدح و منقبت
  | مناسبت =مدح و منقبت
  | زمان سرایش =  
  | زمان سرایش =  
خط ۱۴: خط ۱۴:
  | منبع =  
  | منبع =  
}}
}}
'''ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران''' از [[محمدمهدی سیار]] از [[شاعران آیینی]] ایران است.


==معرفی==
'''ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران''' از [[محمدمهدی سیار]] از شاعران آیینی ایران است. این شعر غزل در گونه وصف در شش بیت در وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن درباره واقعه [[غدیر خم]] است.
{{اصلی|محمدمهدی سیار}}
 
«ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران» را [[شاعر آیینی]] معاصر، محمدمهدی سیار سروده است. این شعر [[غزل]] در گونه وصف در شش [[بیت]] در [[وزن]] مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن درباره واقعه [[غدیر خم]] است.
==متن شعر==
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}

نسخهٔ ‏۱۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۵

ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران
اطلاعات شعر
نام شعرای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران
نام شاعرمحمدمهدی سیار
قالبغزل
وزنمفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
موضوعغدیر خم
مناسبتمدح و منقبت
زبانفارسی
تعداد ابیات۶بیت


ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافران از محمدمهدی سیار از شاعران آیینی ایران است. این شعر غزل در گونه وصف در شش بیت در وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن درباره واقعه غدیر خم است.

متن شعر

ای خوش‌ مسیر برکه قرار مسافرانآغوش باز کن که رسیده‌ست کاروان
پیغام بازگشت بده هر که رفته رالختی درنگ کن که بیایند ماندگان
لختی درنگ کن که جهان ایستاده استبنشین نگاه کن که به رقص آمده زمان
وقتش شده‌ست برکۀ کم آبِ دوردست!کم‌کم رسد تلاطم موجت به بیکران
تصویر دست کیست در آیینه‌ات؟ ببین!این دست‌ها رسانده زمین را به آسمان
دیگر هراس خشک شدن در دلت مباددستی به بیعت آور و دریا شو و بمان!

پانویس

منابع