رفتم من و، هوای تو از سر نمیرود: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| زمان سرایش = معاصر | | زمان سرایش = معاصر | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| تعداد ابیات = | | تعداد ابیات =۱۲بیت | ||
| منبع = | | منبع = | ||
}} | }} | ||
'''رفتم من و، هوای تو از سر نمیرود''' را شاعر آیینی [[جودی خراسانی]] درباره زبان حال حضرت زینب(س) با همسرش امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در | '''رفتم من و، هوای تو از سر نمیرود''' را شاعر آیینی [[جودی خراسانی]] درباره زبان حال حضرت زینب(س) با همسرش امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در دوازده بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن میباشد. | ||
==متن شعر== | ==متن شعر== |
نسخهٔ ۱۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۱
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | جودی خراسانی |
قالب | غزل |
وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
موضوع | امام حسین(ع) |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۱۲بیت |
رفتم من و، هوای تو از سر نمیرود را شاعر آیینی جودی خراسانی درباره زبان حال حضرت زینب(س) با همسرش امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در دوازده بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن میباشد.
متن شعر
رفتم من و، هوای تو از سر نمیرود | داغ غمت ز سینهٔ خواهر نمیرود | |
برخیز تا رویم، برادر! که خواهرت | تنها به سوی روضهی مادر نمیرود | |
گر بیتو زینب تو کند جایْ در وطن | از خجلتش به نزد پیمبر نمیرود | |
خواهم بَرَم عیال تو را در وطن ولی | لیلا ز روی مرقد اکبر نمیرود | |
از روی تربت تو که «دار الشّفای» اوست | سوی حجاز، عابد اطهر نمیرود | |
سوز گلوی خشک تو! اندر لب فرات | ما را زِ یاد تا لب کوثر نمیرود | |
پهلوی چاکخوردهات از نیزهی سنان | ما را ز یاد تا صف محشر نمیرود | |
تا گوشهٔ لحد شودم جا، ز خاطرم | کنج تنور خولی کافر نمیرود | |
زآن لعل لب، تلاوت قرآن به نوک نی | از خاطرم به حقّ پیمبر! نمیرود | |
بزم یزید و طشت زر و چوب خیزران | هرگز ز یاد زینب مضطر نمیرود | |
«جودی» ز یاد آن لب خشکیدهات، شها! | گر در جنان رود، لب کوثر نمیرود |