دست از جهان بشویم عزّ و شرف نجویم: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =دست از جهان بشویم عزّ و شرف نجویم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =کسایی مروزی | قالب =غزل | وزن = مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت = مدح | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۲...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
{{ب|آن نازش محمد پیغمبر مؤبَّد|آن سید ممجّد شمع و چراغ دنیا}} | {{ب|آن نازش محمد پیغمبر مؤبَّد|آن سید ممجّد شمع و چراغ دنیا}} | ||
{{ب|آن میر سربریده در خاک خوابنیده|از آب ناچشیده گشته اسیر غوغا}} | {{ب|آن میر سربریده در خاک خوابنیده|از آب ناچشیده گشته اسیر غوغا}} | ||
{ب|تنها و دلشکسته بر خویشتن گرسته|از خان و مان گسسته وز اهل بیت آبا}} | {{ب|تنها و دلشکسته بر خویشتن گرسته|از خان و مان گسسته وز اهل بیت آبا}} | ||
{ب|از شهر خویش رانده وز ملک بر فشانده|مولی ذلیل مانده بر تختِ ملک مولی}} | {{ب|از شهر خویش رانده وز ملک بر فشانده|مولی ذلیل مانده بر تختِ ملک مولی}} | ||
{{ب|مجروح خیره گشته ایام تیره گشته|بدخواه چیره گشته بی رحم و بی محابا}} | {{ب|مجروح خیره گشته ایام تیره گشته|بدخواه چیره گشته بی رحم و بی محابا}} | ||
{{ب|بیشرم شمر کافر ملعون سنان ابتر|لشکر زده برو بر چون حاجیان بطحا}} | {{ب|بیشرم شمر کافر ملعون سنان ابتر|لشکر زده برو بر چون حاجیان بطحا}} | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
{{ب|تا زنده ای چنین کن دلهای ما حزین کن|پیوسته آفرین کن بر اهل بیت زهرا}} | {{ب|تا زنده ای چنین کن دلهای ما حزین کن|پیوسته آفرین کن بر اهل بیت زهرا}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==توضیح== | ==توضیح== |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۴
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | کسایی مروزی |
قالب | غزل |
وزن | مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن |
موضوع | امام حسین(ع) |
مناسبت | مدح |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۲۲بیت |
دست از جهان بشویم عزّ و شرف نجویم را شاعر قدیمی کسایی مروزی درباره مصیبت امام حسین(ع) در قالب غزل در بیست و دو بیت سروده است. این قصیده در وزن مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن است.
متن شعر
الگو:ببیچاره شهربانو مصقول کرده زانو
دست از جهان بشویم عزّ و شرف نجویم | مدح و غزل نگویم مقتل کنم تقاضا | |
میراث مصطفی را فرزند مرتضی را | مقتول کربلا را تازه کنم تولّا | |
آن نازش محمد پیغمبر مؤبَّد | آن سید ممجّد شمع و چراغ دنیا | |
آن میر سربریده در خاک خوابنیده | از آب ناچشیده گشته اسیر غوغا | |
تنها و دلشکسته بر خویشتن گرسته | از خان و مان گسسته وز اهل بیت آبا | |
از شهر خویش رانده وز ملک بر فشانده | مولی ذلیل مانده بر تختِ ملک مولی | |
مجروح خیره گشته ایام تیره گشته | بدخواه چیره گشته بی رحم و بی محابا | |
بیشرم شمر کافر ملعون سنان ابتر | لشکر زده برو بر چون حاجیان بطحا | |
تیغ جفا کشیده بوق ستم دمیده | بی آب کرده دیده تازه شده معادا | |
آن کور بسته مطرد بی طوع گشته مرتد | بر عترت محمد چون ترک غز و یغما | |
صفین و بدر و خندق حجت گرفته با حق | خیل یزید احمق یک یک به خونْش کوشا | |
پاکیزه آل یاسین گمراه و زار و مسکین | وان کینه های پیشین آن روز گشته پیدا | |
آن پنجماهه کودک باری چه کرد ویحک | کز پای تا به تارک مجروح شد مفاجا | |
آن زینب غریوان اندر میان دیوان | آل زیاد و مروان نظّاره گشته عمدا | |
مؤمن چنین تمنی هرگز کند ؟ نگو ، نی | چونین نکرد مانی ، نه هیچ گبر و ترسا | |
آن بیوفا و غافل غره شده به باطل | ابلیس وار و جاهل کرده به کفر مبدا | |
رفت و گذاشت گیهان دید آن بزرگ برهان | وین رازهای پنهان پیدا کنند فردا | |
تخم جهان بی بر این است و زین فزون تر | کهتر عدوی مهتر نادان عدوی دانا | |
بر مقتل ای کسایی برهان همی نمایی | گر هم بر این بپایی بی خار گشت خرما | |
مؤمن درم پذیرد تا شمع دین بمیرد | ترسا به زر بگیرد سمّ خر مسیحا | |
تا زنده ای چنین کن دلهای ما حزین کن | پیوسته آفرین کن بر اهل بیت زهرا |
توضیح
برخی معتقدند این شعر اولین سوگ شعر عاشورایی به زبان فارسی است.