آنچه از من خواستی با کاروان آورده ام: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =آنچه از من خواستی با کاروان آورده‏ ام | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =محمدعلی مجاهدی | قالب = غزل | وزن = | موضوع =حضرت زینب(س) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۹بیت | منبع = }} '''...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{سرصفحه
| مطلع=آنچه از من خواستی با کاروان آورده‏ ام
| نام شعر=
| شاعر = محمدعلی مجاهدی
| مصحح =
| بخشی از دیوان =
|قالب = غزل
|وزن =
|موضوع = حضرت زینب(س)
| قبلی =
| بعدی =
| سال خورشیدی =
| سال میلادی =
| سال قمری =
| یادداشت =
}}
{{جعبه اطلاعات شعر
{{جعبه اطلاعات شعر
  | عنوان =آنچه از من خواستی با کاروان آورده‏ ام
  | عنوان =آنچه از من خواستی با کاروان آورده‏ ام
خط ۱۴: خط ۳۰:
  | منبع =  
  | منبع =  
}}
}}
'''آنچه از من خواستی با کاروان آورده‏ ام''' را شاعر معاصر [[محمدعلی مجاهدی]] درباره حضرت زینب(س) سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه در نه بیت سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|آنچه از من خواستی با کاروان آورده‏ ام|یک گلستان گل به رسم ارمغان آورده‏ ام}}
{{ب|آنچه از من خواستی با کاروان آورده‏ ام|یک گلستان گل به رسم ارمغان آورده‏ ام}}
خط ۳۰: خط ۴۱:
{{ب|تا دل مهرآفرینت را نرنجانم ز درد|گوش ه‏ای از درد دل را بر زبان آورده ‏ام}}
{{ب|تا دل مهرآفرینت را نرنجانم ز درد|گوش ه‏ای از درد دل را بر زبان آورده ‏ام}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع حضرت زینب(س)]]

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۳۰

آنچه از من خواستی با کاروان آورده‏ ام از
محمدعلی مجاهدی



در قالب غزل

موضوع: حضرت زینب(س)
آنچه از من خواستی با کاروان آورده‏ ام
اطلاعات شعر
نام شاعرمحمدعلی مجاهدی
قالبغزل
موضوعحضرت زینب(س)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۹بیت


آنچه از من خواستی با کاروان آورده‏ امیک گلستان گل به رسم ارمغان آورده‏ ام
از در و دیوار عالم فتنه می‏بارید و منبی‏ پناهان را بدین دارالامان آورده ‏ام
اندرین ره از جرس هم بانگ یاری برنخاستکاروان را تا بدین‏جا با فغان آورده ‏ام
تا نگویی زین سفر با دست خالی آمدمیک جهان درد و غم و سوز نهان آورده ‏ام
قصه ویرانه شام ار نپرسی خوش‏تر استچون از آن گلزار، پیغام خزان آورده ‏ام
دیده بودم تشنگی از دل قرارت برده بوداز برایت دامنی اشک روان آورده‏ ام
تا به دشت نینوا بهرت عزاداری کنمیک نیستان ناله و آه و فغان آورده‏ ام
تا نثارت سازم و گردم بلا گردان تودر کف خود از برایت نقد جان آورده‏ ام
تا دل مهرآفرینت را نرنجانم ز دردگوش ه‏ای از درد دل را بر زبان آورده ‏ام