با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = فاضل نظری | قالب = غزل | وزن = | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۶ بیت | منبع = }} '''با لبان تش...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک
  | مطلع= با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = فاضل نظری
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر = فاضل نظری
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل  
  |قالب = غزل  
  | وزن =
  |وزن =  
  | موضوع = امام حسین(ع)  
  |موضوع = حضرت عباس(ع)  
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش =  
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۶ بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}


'''با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک''' مطلع شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع [[فاضل نظری]] شاعر ایرانی است. این شعر در شش بیت در قالب غزل با موضوع امام حسین(ع) در گونه مرثیه سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک|لَم تَقُل شیئا سِوا: قُم یا اخا! أدرِک اخاک}}
{{ب|با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک|لَم تَقُل شیئا سِوا: قُم یا اخا! أدرِک اخاک}}
خط ۲۶: خط ۲۴:
{{ب|داوری عادل تر از تاریخ در تاریخ نیست|نور هرگز در شب ظلمت نمی‌گردد هلاک}}
{{ب|داوری عادل تر از تاریخ در تاریخ نیست|نور هرگز در شب ظلمت نمی‌گردد هلاک}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعرهای کهن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۳

با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک از
فاضل نظری



در قالب غزل

موضوع: حضرت عباس(ع)


با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاکلَم تَقُل شیئا سِوا: قُم یا اخا! أدرِک اخاک
مشک دور از دست گریان است و قدری دورترمانده بر صحرا لبی خندان و جسمی چاک چاک
عِندَما کُلُ یَرَونَ المَوتَ اَحلی مِن عَسَلخاک گلگون را نمی‌شویند جز با خون پاک
کلُّ مَن فِی الموکبِ قالَ خُذینی یا سُیوفتشنگان عشق را از جان فدا کردن چه باک؟
یَلمَعُ النُّور الذی سَمّاهُ مصباحَ الهُدیتا قیامت می‌درخشد این چراغ تابناک
داوری عادل تر از تاریخ در تاریخ نیستنور هرگز در شب ظلمت نمی‌گردد هلاک