به‌نام آن‌که جان را فکرت آموخت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ جعبه اطلاعات شعر | عنوان =به‌نام آن‌که جان را فکرت آموخت | عرض = | تصویر = | عرض تصویر = | زیرنویس = | نام شعر = | نام‌های دیگر = | شاعر = شیخ محمود شبستری | قالب =غزل | سبک = | موضوع = پیامبر (ص) | مناسبت = م...» ایجاد کرد) |
Z.khansari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع=به‌نام آن‌که جان را فکرت آموخت | ||
| | | نام شعر= | ||
| | | شاعر = شیخ محمود شبستری | ||
| مصحح = | |||
| بخشی از دیوان = | |||
| | |قالب =مثنوی | ||
| | |وزن = مفاعیلن مفاعیلن فعولن | ||
|موضوع = پیامبر(ص) | |||
| قالب | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| موضوع | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| | | سال قمری = | ||
| | | یادداشت = | ||
| | |||
| | |||
| | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|به‌نام آن‌که جان را فکرت آموخت|چراغ دل به نور جان برافروخت}} | {{ب|به‌نام آن‌که جان را فکرت آموخت|چراغ دل به نور جان برافروخت}} | ||
{{ب|ز فضلش هر دو عالم گشت روشن|ز فیضش خاک آدم گشت گلشن}} | {{ب|ز فضلش هر دو عالم گشت روشن|ز فیضش خاک آدم گشت گلشن}} | ||
{{ب | {{ب|چو قاف قدرتش دم بر قلم زد|هزاران نقش بر لوح عدم زد}} | ||
{{ب|از آن دم گشت پیدا هر دو عالم|وز آن دم شد هویدا جان آدم}} | {{ب|از آن دم گشت پیدا هر دو عالم|وز آن دم شد هویدا جان آدم}} | ||
{{ب|تعالی‌الله قدیمی کو به یک دم|کند آغاز و انجام دو عالم}} | {{ب|تعالی‌الله قدیمی کو به یک دم|کند آغاز و انجام دو عالم}} | ||
| خط ۴۴: | خط ۲۸: | ||
{{ب|مقام دل‌گشایش جمعِ جمع است|جمال جان‌فزایش شمع جمع است}} | {{ب|مقام دل‌گشایش جمعِ جمع است|جمال جان‌فزایش شمع جمع است}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۵
| به‌نام آن‌که جان را فکرت آموخت | چراغ دل به نور جان برافروخت | |
| ز فضلش هر دو عالم گشت روشن | ز فیضش خاک آدم گشت گلشن | |
| چو قاف قدرتش دم بر قلم زد | هزاران نقش بر لوح عدم زد | |
| از آن دم گشت پیدا هر دو عالم | وز آن دم شد هویدا جان آدم | |
| تعالی‌الله قدیمی کو به یک دم | کند آغاز و انجام دو عالم | |
| در این ره انبیا چون ساربان‌اند | دلیل و رهنمای کاروان‌اند | |
| وز ایشان سید ما گشته سالار | هم او اول، هم او آخر، در این کار | |
| ز احمد تا احد یک میم فرق است | جهانی اندر آن یک میم غرق است | |
| بر او ختم آمده پایان این راه | در او منزل شده «أُدعوا إلی الله» | |
| مقام دل‌گشایش جمعِ جمع است | جمال جان‌فزایش شمع جمع است |