تکیه بر نی کرد و سنگی بر جبین او زدند: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱۵: خط ۱۵:
  | یادداشت =
  | یادداشت =
}}
}}
'''تکیه بر نی کرد و سنگی بر جبین او زدند''' از اشعار شاعر قدیمی [[بیدل میبدی]] است. این شعر در قالب غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن و درباره امام حسین(ع) در هشت بیت سروده شده است.


== متن شعر ==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|تکیه بر نی کرد و سنگی بر جبین او زدند|گفت این هم رحمت بی‌منتهی داور است}}
{{ب|تکیه بر نی کرد و سنگی بر جبین او زدند|گفت این هم رحمت بی‌منتهی داور است}}
خط ۲۸: خط ۲۶:
{{ب|یا حسین اخراج منما شیعیان از درگهت|بیدلی چون ذاکران عشق حسینی بر سر است}}
{{ب|یا حسین اخراج منما شیعیان از درگهت|بیدلی چون ذاکران عشق حسینی بر سر است}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
== منابع ==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۰

تکیه بر نی کرد و سنگی بر جبین او زدند از
بیدل میبدی



در قالب غزل

با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: امام حسین(ع)


تکیه بر نی کرد و سنگی بر جبین او زدندگفت این هم رحمت بی‌منتهی داور است
دامنش آورد و آن خون را گرفت و پاک کرداین شکست از بستن عهد الست و قادر است
گفت برخیز ای لعین بر مخزن علم خدااین نه خود گنجینه‌اسرار حی داور است
گفت ای ظالم تو مشکن سینه مجروح منظاهرش تیر و سنان، باطن ز داغ اکبر است
شمر گفتا یا حسین کن واقفم از این عملاین چه تأخیر است در این حنجر و این خنجر است
گفت ای ظالم بود این بوسه‌گاه مصطفیورنه این حنجر یقین از هر گلی نازکتر است
بلکه خورشید است یک نی آمده بالای سریا سر شاه شهیدان همچو ماه انور است
یا حسین اخراج منما شیعیان از درگهتبیدلی چون ذاکران عشق حسینی بر سر است