جام شراب و جام لب لعل مست تو

جام شراب و جام لب لعل مست تو		کرده مرا به سلسله و داده دست تو
چون سایه ام ، که بی تو نباشد ز من اثر		بودم ز بود عشق تو ، هستم ز هست تو
چون دیده گیرم از رخ زیبایت ای صنم ؟		مجذوب خود نموده ای ام ، ناز شست تو
محو جمال اجمل و مست نگاه مست		خود را نداند آنکه شود مست تَست تو
آغوش مهر تو به من آموخت عشق را		تا بر خود آمدم که شدم بت پرست تو
چون تو خدای حسنی و من طالب حسن		مفیوضم از تنعّم فیض نشست تو
خواهم گسستن از تن و جان و جهان ، ولی		حاشا دمی شوم به خیال گسست تو
از قید و بند دهر فریبنده رسته ام		گشتم اسیر زلف تو و پای بست تو
بشکن هر آنچه می شکنی جز دل حزین		دل خانهٔ تو هست و نخواهم شکست تو
مشکن تو عهد اگر چه (هدایت) شکسته است		خواهم کنم وفایِ به عهد الست تو