آن عاشق بزرگ چو پا در رکاب کرد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =آن عاشق بزرگ چو پا در رکاب کرد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =محمدجواد محبت | قالب =غزل | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =مدح | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =آن عاشق بزرگ چو پا در رکاب کرد
  | مطلع=آن عاشق بزرگ چو پا در رکاب کرد
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = محمدجواد محبت
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر =محمدجواد محبت
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  |قالب =
  | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  |وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  | موضوع =امام حسین(ع)
  |موضوع = امام حسین(ع)
  | مناسبت =مدح
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۷بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''آن عاشق بزرگ چو پا در رکاب کرد''' مطلع شعری از [[محمدجواد محبت]] در گونه حماسی درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل در هفت بیت با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|آن عاشق بزرگ چو پا در رکاب کرد|جز حق هرآن‌چه ماند به خاطر جواب کرد}}
{{ب|آن عاشق بزرگ چو پا در رکاب کرد|جز حق هرآن‌چه ماند به خاطر جواب کرد}}
خط ۲۶: خط ۲۳:
{{ب|مظلوم بود و صبر بزرگش بر آن بلا|بنیاد ظلم را به حقیقت خراب کرد}}
{{ب|مظلوم بود و صبر بزرگش بر آن بلا|بنیاد ظلم را به حقیقت خراب کرد}}
{{ب|مقصود یک‌دم است که با حق برآورند|هر لحظه را که عمر نباید حساب کرد}}
{{ب|مقصود یک‌دم است که با حق برآورند|هر لحظه را که عمر نباید حساب کرد}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۱

آن عاشق بزرگ چو پا در رکاب کرد از
محمدجواد محبت

با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

موضوع: امام حسین(ع)
آن عاشق بزرگ چو پا در رکاب کردجز حق هرآن‌چه ماند به خاطر جواب کرد
چشم از جهان و هر چه در او هست و نیست بست‏آن راه را که گفت خدا انتخاب کرد
چون دوست بهر دیدن او بود منتظراو نیز عزم دیدن او با شتاب کرد
بیمی نبود در دلش از حادثات دهروقتی به دشمنان ز شهامت خطاب کرد
او چشمه‌سار رحمت فیاض دوست بوددر امتحان اگر طلب از دشمن آب کرد
مظلوم بود و صبر بزرگش بر آن بلابنیاد ظلم را به حقیقت خراب کرد
مقصود یک‌دم است که با حق برآورندهر لحظه را که عمر نباید حساب کرد