سایهٔ دستی اگر ضامن احوال ماست: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =سایهٔ دستی اگر ضامن احوال ماست
  | مطلع=سایهٔ دستی اگر ضامن احوال ماست
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = بیدل دهلوی
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر = بیدل دهلوی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل  
  |قالب = غزل
  | وزن =مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن
  |وزن = مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن
  | موضوع = امام حسین(ع)  
  |موضوع = امام حسین(ع)  
  | مناسبت =حماسی
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۱۴ بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''سایهٔ دستی اگر ضامن احوال ماست''' غزل شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع [[بیدل دهلوی]] شاعر ایرانی است.
این شعر در چهارده بیت در قالب غزل سروده است. موضوع این شعر درباره امام حسین(ع) در گونه حماسی با وزن مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|سایهٔ دستی اگر ضامن احوال ماست|خاک ره بیکسی‌ست ‌کز سر ما برنخاست}}
{{ب|سایهٔ دستی اگر ضامن احوال ماست|خاک ره بیکسی‌ست ‌کز سر ما برنخاست}}
خط ۳۵: خط ۳۱:
{{ب|بیدل اگر محرمی رنج تک و دو مبر|در عرق سعی حرص خفت آب و بقاست}}
{{ب|بیدل اگر محرمی رنج تک و دو مبر|در عرق سعی حرص خفت آب و بقاست}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۹

سایهٔ دستی اگر ضامن احوال ماست از
بیدل دهلوی



در قالب غزل

با وزن مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن

موضوع: امام حسین(ع)
سایهٔ دستی اگر ضامن احوال ماستخاک ره بیکسی‌ست ‌کز سر ما برنخاست
دل به هوا بسته‌ایم‌، از هوس ما مپرسبا همه ببگانه است آنکه به ما آشناست
داغ معاش خودیم،‌ غفلت فاش خودیمغیر تراش خودیم‌، آینه از ما جداست
آن سوی این انجمن نیست مگر وهم و ظنچشم نپوشیده‌ای عالم دیگر کجاست
دعوی طاقت مکن تا نکشی ننگ عجزآبلهٔ پای شمع در خور ناز عصاست
گر نه‌ای از اهل صدق دامن پاکان مگیرآینه و روی زشت‌، کافر و روز جزاست
صبح قیامت دمید پردهٔ امکان دریدآینهٔ ما هنوز شبنم باغ حیاست
در پی حرص و هوس سوخت جهانی نفسلیک نپرسید کس خانهٔ عبرت ‌کجاست
بسکه تلاش جنون جام طلب زد به خونآبلهٔ پا کنون کاسهٔ دست گداست
هستی‌کلفت قفس نیست صفابخش‌کسدر سر راه نفس آینه بخت‌ آزماست
قافلهٔ حیرت است موج‌گهر تا محیطای امل آوارگان صورت رفتن کجاست
معبد حسن قبول آینه‌زار است و بسعرض اجابت مبر، بی‌نفسیها دعاست
کیست درین انجمن محرم عشق غیورما همه بی‌غیرتیم آینه درکربلاست
بیدل اگر محرمی رنج تک و دو مبردر عرق سعی حرص خفت آب و بقاست