پروانه شد تا شعله‌ور سازد پرش را: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع=پروانه شد تا شعله‌ور سازد پرش را | ||
| | | نام شعر= | ||
| | | شاعر = حیدر منصوری | ||
| | | مصحح = | ||
| | | بخشی از دیوان = | ||
| بخشی از مجموعه اشعار = | |||
| قالب = غزل | | قالب = غزل | ||
| وزن =مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع | | وزن =مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع | ||
| موضوع = عبدالله بن الحسن(ع) | | موضوع = عبدالله بن الحسن(ع) | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| | | سال قمری = | ||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|پروانه شد تا شعله‌ور سازد پرش را|پیچید در شوق شهادت باورش را}} | {{ب|پروانه شد تا شعله‌ور سازد پرش را|پیچید در شوق شهادت باورش را}} | ||
{{ب|داغ گلویش تازه شد از قحطی آب|وقتی به خنجر داد زخم حنجرش را}} | {{ب|داغ گلویش تازه شد از قحطی آب|وقتی به خنجر داد زخم حنجرش را}} | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
{{ب|با کاروان، بعد از غروب سرخ خورشید|بر نیزه می‌بردند در غربت سرش را}} | {{ب|با کاروان، بعد از غروب سرخ خورشید|بر نیزه می‌بردند در غربت سرش را}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۱
| پروانه شد تا شعله‌ور سازد پرش را | پیچید در شوق شهادت باورش را | |
| داغ گلویش تازه شد از قحطی آب | وقتی به خنجر داد زخم حنجرش را | |
| با رود جاری کرد در دشتی عطشناک | آن دست‌های کوچک و نام‌آورش را | |
| تا لحظه‌ای دیگر عمویش زنده باشد | انداخت بر وی، کودکانه پیکرش را | |
| با کاروان، بعد از غروب سرخ خورشید | بر نیزه می‌بردند در غربت سرش را |