من بیمار مداوا نکند خوشنودم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =من بیمار مداوا نکند خوشنودم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = علی انسانی | قالب =غزل | وزن = | موضوع =حضرت زهرا(س) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۷بیت | منبع = }} '''من بیمار مداوا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =من بیمار مداوا نکند خوشنودم
  | مطلع=من بیمار مداوا نکند خوشنودم
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = علی انسانی
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر = علی انسانی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =  
  |قالب =غزل
  | موضوع =حضرت زهرا(س)
  |وزن =  
  | مناسبت =
  |موضوع =حضرت زهرا(س)
  | زمان سرایش = معاصر
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات =۷بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''من بیمار مداوا نکند خوشنودم''' مطلع شعری از [[علی انسانی]] درباره حضرت زهرا(س) است. این شعر در قالب غزل و در گونه  مصیبت با وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن و در هفت بیت سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|من بیمار مداوا نکند خوشنودم|غم طبیبم شده و مرگ شده بهبودم}}
{{ب|من بیمار مداوا نکند خوشنودم|غم طبیبم شده و مرگ شده بهبودم}}
{{ب|هیچ کس نیست، که باری ز دلم بردارد|عاقبت داغ و غم و درد کند نابودم}}
{{ب|هیچ کس نیست، که باری ز دلم بردارد|عاقبت داغ و غم و درد کند نابودم}}
خط ۲۸: خط ۲۶:
{{ب|ای اجل پا به سر من ز محبت بگذار|جز تو کس نیست که از لطف کند خوشنودم}}
{{ب|ای اجل پا به سر من ز محبت بگذار|جز تو کس نیست که از لطف کند خوشنودم}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعربا موضوع حضرت زهرا(س)]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۶

من بیمار مداوا نکند خوشنودم از
علی انسانی



در قالب غزل

موضوع: حضرت زهرا(س)
من بیمار مداوا نکند خوشنودمغم طبیبم شده و مرگ شده بهبودم
هیچ کس نیست، که باری ز دلم برداردعاقبت داغ و غم و درد کند نابودم
اشک بس ریخته ام، هرکه ببیند گویدسرو بشکسته ی خم گشته، کنار جویم
گه ز حق، مرگ طلب می کنم و گه گویمکاش می بودم و غمخوار علی می بودم
زیر این چرخ علی دوست تر از فاطمه نیستسند مستندم: بازوی خون آلودم
من نفس می زدم و او کف افسوس به هممن چه سان گویم و او چون شنود بِدرود
ای اجل پا به سر من ز محبت بگذارجز تو کس نیست که از لطف کند خوشنودم