اندر خبر بود که نبی شاه حق پرست: تفاوت میان نسخهها
جز (E Amini صفحهٔ اندر خبر بُوَد که نبی شاهِ حق پرست را به اندر خبر بود که نبی شاه حق پرست منتقل کرد) |
جز (اصلاح ارقام) |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| منبع = | | منبع = | ||
}} | }} | ||
«'''اندر خبر بُوَد که نبی شاهِ حق پرست'''» مطلع شعری از ایرج میرزا (وفات ۱۳۰۴ش) است. این شعر در قالب غزل و در گونه منقبت با موضوع مدح امام علی (ع) در پنج بیت سروده شده است. وزن این غزل مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است. | |||
«'''اندر خبر | |||
وزن این غزل مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است. | |||
==متن شعر== | ==متن شعر== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|اندر خبر بُوَد که نبی شاهِ حق پرست|چون سویِ عرش در شب [[معراج]] رخت بست}} | {{ب|اندر خبر بُوَد که نبی شاهِ حق پرست|چون سویِ عرش در شب [[معراج]] رخت بست}} | ||
{{ب|بر مسندِ [[دَنی فَتدَلّی]] نِهاد پای|دستی ز غیب و بر پشتِ او نشست}} | {{ب|بر مسندِ [[دَنی فَتدَلّی]] نِهاد پای|دستی ز غیب آمد و بر پشتِ او نشست}} | ||
{{ب|چون دستِ حق بُد و اثرِ لطف ِ دوست بود|از فرطِ شادمانی مدهوش گشت و مست}} | {{ب|چون دستِ حق بُد و اثرِ لطف ِ دوست بود|از فرطِ شادمانی مدهوش گشت و مست}} | ||
{{ب|گویند پا نهاد به دوشِ نَبی [[علی]]|از طاقِ [[کعبه]] خاست چو اصنام را شِکست}} | {{ب|گویند پا نهاد به دوشِ نَبی [[علی]]|از طاقِ [[کعبه]] خاست چو اصنام را شِکست}} | ||
خط ۲۸: | خط ۲۶: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
==منابع== | ==منابع== |
نسخهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۱
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شعر | جاه و جلال بین |
نام شاعر | ایرج میرزا |
قالب | غزل |
موضوع | امیرالمومنین(ع) |
مناسبت | مدح |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۵بیت |
«اندر خبر بُوَد که نبی شاهِ حق پرست» مطلع شعری از ایرج میرزا (وفات ۱۳۰۴ش) است. این شعر در قالب غزل و در گونه منقبت با موضوع مدح امام علی (ع) در پنج بیت سروده شده است. وزن این غزل مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است.
متن شعر
اندر خبر بُوَد که نبی شاهِ حق پرست | چون سویِ عرش در شب معراج رخت بست | |
بر مسندِ دَنی فَتدَلّی نِهاد پای | دستی ز غیب آمد و بر پشتِ او نشست | |
چون دستِ حق بُد و اثرِ لطف ِ دوست بود | از فرطِ شادمانی مدهوش گشت و مست | |
گویند پا نهاد به دوشِ نَبی علی | از طاقِ کعبه خاست چو اصنام را شِکست | |
جاه و جلال بینْ که یَدُالله پا نِهاد | آنجا که حقّ نِهاد به صد احترامْ دست |