همه از هر کجا باشند از این راه می‌آیند

{ب|صف جن و ملک با زائرانت هم‌قدم هستند|به عشقت از عوالم، خیل خاطرخواه می‌آیند}}

همه از هر کجا باشند از این راه می‌آیند		به سویت ای امین‌الله خلق‌الله می‌آیند
زمین سرمست راه افتاد و بر ما راه آسان شد		زمین و آسمان با زائرانت راه می‌آیند
ببین شانه به شانه هم سفید و هم سیاه اینجا		به شوق دیدن تو پا به‌ پا، همراه می‌آیند
گروهی غرق توصیف‌اند و مستِ مدح چشمانت		گروهی روضه‌خوان، با سیل اشک و آه می‌آیند
به شهرت می‌رسند و حال و روز شهر بارانی است		پر از بغض‌اند و نم‌نم تا دم درگاه می‌آیند
مدار عاشقی سقاست، آغاز طواف از اوست		به سوی آفتاب آنجا به اذن ماه می‌آیند
قیامت کرده‌ای، انگار تصویری‌ست از محشر		که دوشادوشِ هم نزدت گدا و شاه می‌آیند
نکیر و منکر از من گرچه زهر چشم می‌گیرند		به لطف گوشه‌چشمت آخرش کوتاه می‌آیند