گفت زینب تا مکان در دامن مادر گرفتم: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{سرصفحه | مطلع=گفت زینب تا مکان در دامن مادر گرفتم | نام شعر= | شاعر =خوشدل تهرانی | مصحح = | بخشی از دیوان = |قالب =غزل |وزن = |موضوع = امام حسین(ع) | قبلی = | بعدی = | سال خورشیدی = | سال میلادی = | سال قمری = | یادداشت = }} {{شعر}} {{ب|گفت زینب تا مکان در د...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{سرصفحه | {{سرصفحه شعر | ||
| مطلع=گفت زینب تا مکان در دامن مادر گرفتم | | مطلع=گفت زینب تا مکان در دامن مادر گرفتم | ||
| نام شعر= | | نام شعر= |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۶
گفت زینب تا مکان در دامن مادر گرفتماز خوشدل تهرانیدر قالب غزلموضوع: امام حسین(ع) |
گفت زینب تا مکان در دامن مادر گرفتم | چون حسینِ خویش دیدم، شاد گشتم، پر گرفتم | |
از ازل من با برادر همسفر بودم در این ره | بهر خود، یاری چو شاهنشاه بیلشگر گرفتم | |
بُد ز عهد کودکی، عشق حسین اندر دل من | در بزرگی نیز تَرک خانه و همسر گرفتم | |
دوش بر دوش برادر، روز عاشورا به میدان | گه سراغ قاسم و گه نوجواناکبر گرفتم | |
من به دست خود کفن کردم، دو طفل خویشتن را | گیسوانْشان را گلاب از اشکِ چشمِ تر گرفتم | |
پس بگرداندم سه دور آن هر دو را، دور برادر | بهر آن دلبر ز فرزندان خود، دل برگرفتم | |
گر نبُد امّالبنین تا بهر عبّاسش بنالد | من فغان از دل بر آن مظلوم بیمادر گرفتم | |
در میان قتلگه دیدم حسین خویشتن را | بوسهها از حنجر بُبریده از خنجر گرفتم | |
گه فراز نیزه دیدم، رأس شاه تشنهکامان | گه به بر از خاک و خون، آن پیکر بیسر گرفتم | |
گه پرستاری به جان از عابد بیمار کردم | گه سرشک از دیدهی طفلان بییاور گرفتم | |
چهرهی خاکستریّ شاه را دیدم به کوفه | من ز خون سر از آن آیینه، خاکستر گرفتم | |
خیزران چون آشنا با لعل شه شد، جَستم از جا | داغ دل را از یزید شوم بداختر گرفتم | |
چاک دادم پیرهن را تا به دامن از غم دل | وز بیان آتشین، آتش به خشک و تر گرفتم | |
در خرابه، چون سه ساله دختر زارم، رقیّه | دید سر را داد جان، من ماتمی دیگر گرفتم | |
«خوشدل»! از صبر دل زینب، جهانی گشته حیران | من بیان شرح آن را سطری از دفتر گرفتم |