ای جان باب از چه نگیری به بر مرا

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۹ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ای جان باب از چه نگیری به بر مرا | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =وصال شیرازی | قالب = غزل | وزن = | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۱۰ بیت | منبع = }} '''ای جان باب از...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
ای جان باب از چه نگیری به بر مرا
اطلاعات شعر
نام شاعروصال شیرازی
قالبغزل
موضوعامام حسین(ع)
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۰ بیت


ای جان باب از چه نگیری به بر مرا مطلع شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع وصال شیرازی شاعر ایرانی است. این شعر در ده بیت در قالب غزل در گونه مرثیه سروده شده است.

متن شعر

الگو:بفرصت نمانْد و می‌رود از دست، کاروان

ای جان باب از چه نگیری به بر مراافکنده‌ای چو اشک، چرا از نظر مرا؟
ای مهربان پدر ز چه نامهربان شدی؟مهر تو بیش‌تر بُد از این پیش‌تر مرا
رنجیده‌ای ز من که جوابم نمی‌دهی؟دستی به رو بکش، غمی از دل ببَر مرا
نه پرسشی، نه مرحمتی، نه نوازشیطاقت نمانده، جان پدر! آن‌ قَدَر مرا
با همرهان، طریق وفا را مده ز دستهر جا که می‌روی، ببَر، ای هم‌سفر! مرا
زین همرهان کجا دگر امّید یاری است؟چون نیم ره، به جای گذارَد پدر مرا
خورشید من، تو بودی و ماهم تو، بی‌‌رُختگو روز، تیره ‌شو، شب از آن تیره‌تر مرا
شمر ار نکشت، درد یتیمی مرا کُشدهر چند زنده‌ام، ز شهیدان شِمَر مرا
این تشنه‌کام را ز چه آبی نمی‌دهی؟زین شِکوه‌ها که رفت، جوابی نمی‌دهی؟

پانویس

منابع