ای سمت خود کشانده خواص و عوام را

ای سمت خود کشانده خواص و عوام را غزل شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع محمدحسین ملکیان شاعرآیینی معاصر ایران است. این شعر در هشت بیت در قالب غزل سروده است. موضوع این شعر درباره زیارت اربعین امام حسین(ع) در وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است.

متن شعر

ای سمت خود کشانده خواص و عوام را		دریاب این سپاه پیاده نظام را
هر کس سلام داد تو را در سفر، گرفت		در موکب نخست، جواب سلام را
از دست خادمان تو نوشید هر که چای		یکجا چشید لذت شُرب مدام را
گفتم که «السلامُ عَلی مَن بَکَتهُ…» برد		اشک علی‌الدوام ، قوام کلام را
«ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش»		ما قابلیم نوکری این امام را
پای پیاده آمدم و روی من سیاه		پای برهنه نیستم این چند گام را
با دست خالی آمدم و روی من سیاه!		چیزی نبود قابل عرض این مقام را
مصراع آخر است، رسیدیم کربلا		باید چه کرد این همه حُسن ختام را

پانویس

فلیرحل معنا