ز حد بگذشت مشتاقی و صبر اندر غمت یارا

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۳ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =مقصود عاشقان دو عالم لقای توست | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = سعدی شیرازی | قالب = غزل | وزن = مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن | موضوع = عرفانی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۹بی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
مقصود عاشقان دو عالم لقای توست
اطلاعات شعر
نام شاعرسعدی شیرازی
قالبغزل
وزنمفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
موضوععرفانی
زبانفارسی
تعداد ابیات۹بیت


ز حد بگذشت مشتاقی و صبر اندر غمت یارا از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر قدیمی سعدی شیرازی است. این شعر در قالب غزل و در وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در نه سروده شده است.

متن شعر

ز حد بگذشت مشتاقی و صبر اندر غمت یارابه وصل خود دوایی کن دل دیوانه ما را
علاج درد مشتاقان طبیب عام نشناسدمگر لیلی کند درمان غم مجنون شیدا را
گرت پروای غمگینان نخواهد بود و مسکیناننبایستی نمود اول به ما آن روی زیبا را
چو بنمودی و بربودی ثبات از عقل و صبر از دلبباید چاره‌ای کردن کنون آن ناشکیبا را
مرا سودای بت‌رویان نبودی پیش ازین در سرولیکن تا تو را دیدم گزیدم راه سودا را
مراد ما وصال تست از دنیا و از عقبیوگرنه بی‌شما قدری ندارد دین و دنیا را
چنان مشتاقم ای دلبر به دیدارت که از دوریبرآید از دلم آهی بسوزد هفت دریا را
بیا تا یک زمان امروز خوش باشیم در خلوتکه در عالم نمی‌داند کسی احوال فردا را
سخن شیرین همی گویی به رغم دشمنان سعدیولی بیمار استسقا چه داند ذوق حلوا را؟


پانویس

منابع