من بیمار مداوا نکند خوشنودم

من بیمار مداوا نکند خوشنودم

اطلاعات شعر
نام شاعر	علی انسانی
قالب	غزل
موضوع	حضرت زهرا(س)
زمان سرایش	معاصر
زبان	فارسی
تعداد ابیات	۷بیت

من بیمار مداوا نکند خوشنودم مطلع شعری از علی انسانی درباره حضرت زهرا(س) است. این شعر در قالب غزل و در گونه مصیبت با وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن و در هفت بیت سروده شده است.

متن شعر

من بیمار مداوا نکند خوشنودم		غم طبیبم شده و مرگ شده بهبودم
هیچ کس نیست، که باری ز دلم بردارد		عاقبت داغ و غم و درد کند نابودم
اشک بس ریخته ام، هرکه ببیند گوید		سرو بشکسته ی خم گشته، کنار جویم
گه ز حق، مرگ طلب می کنم و گه گویم		کاش می بودم و غمخوار علی می بودم
زیر این چرخ علی دوست تر از فاطمه نیست		سند مستندم: بازوی خون آلودم
من نفس می زدم و او کف افسوس به هم		من چه سان گویم و او چون شنود بِدرود
ای اجل پا به سر من ز محبت بگذار		جز تو کس نیست که از لطف کند خوشنودم