نه از لباس کهنه‌ات نه از سرت شناختم
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | یتیم تر |
| نام شاعر | رضا حاج‌حسینی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن مفاعلن مفاعلن مفاعلن |
| موضوع | حضرت سکینه(س) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸بیت |
نه از لباس کهنه‌ات نه از سرت شناختم را شاعر آیینی رضا حاج‌حسینی درباره حضرت سکینه(س) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در هشت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن مفاعلن مفاعلن مفاعلن می‌باشد.
متن شعر
| نه از لباس کهنه‌ات نه از سرت شناختم | تو را به بوی آشنای مادرت شناختم | |
| تو را نه از صدای دلنشین روزهای قبل | که از سکوت غصه‌دار حنجرت شناختم | |
| تو شعر عاشقانه بودی و من این قصیده را | میان پاره‌پاره‌های دفترت شناختم | |
| قیام در قعود را، رکوع در سجود را | من از نماز لحظه‌های آخرت شناختم | |
| غروب بود و تازه من طلوع آفتاب را | به روی نیزه، از سر منوّرت شناختم | |
| شکست عهد کوفه این گناه بی‌شمار را | به زخم‌های بی‌شمار پیکرت شناختم | |
| تو را به حس بی‌بدیل خواهر و برادری | به چشم‌های بی‌قرار خواهرت شناختم | |
| اگرچه روی نیزه‌ای ولی نگاه کن مرا | نگاه کن منم سکینه دخترت شناختی؟ |