خدا به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شعر | خدا به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم |
نام شاعر | سیدرضا موید |
قالب | غزل |
وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
موضوع | مسلم بن عقیل (ع) |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۹ بیت |
منبع | سفینههای نور |
خدا به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم اثر طبع سیدرضا موید از شاعران آیینی ایران است. این شعر در نه بیت و در قالب غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن درباره مسلم بن عقیل(ع) سروده شده است.
متن شعر
خدا به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم | به غیر دربهدریها پناهگاه ندارم | |
شب گذشته به هر خانه جای بود مرا، لیک | به هیچ خانه در این شام تیره راه ندارم | |
ز خستگیست به دیوار طوعه تکیه زدم من | و گرنه جز به خداوند تکیهگاه ندارم | |
کِشَند جانب دارالاماره با چه گناهم | عزیز فاطمه جز عشق تو گناه ندارم | |
به زیر تیغم و بالای بام وقت شهادت | حسین از تو جز امید یک نگاه ندارم | |
به راه عشق تو سر میدهم که وای به حالم | اگر که حرمت عشق تو را نگاه ندارم | |
به اشتباه سوی کوفه خواندمت که بیایی | دریغ مهلت جبران اشتباه ندارم | |
غم تو کرده سیه روز من که در همه عمرم | قسم به خال تو یک نقطۀ سیاه ندارم | |
سلام بر تو دهم لیک با زبان اشارت | نگاه من به تو و طاقت نگاه ندارم |
پانویس
سفینههای نور