رفتم من و، هوای تو از سر نمی‌رود
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | جودی خراسانی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۵بیت |
رفتم من و، هوای تو از سر نمی‌رود را شاعر آیینی جودی خراسانی درباره زبان حال حضرت زینب(س) با همسرش امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در پنج بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.
متن شعر
| رفتم من و، هوای تو از سر نمی‌رود | داغ غمت ز سینهٔ خواهر نمی‌رود | |
| برخیز تا رویم برادر، که خواهرت | تنها به سوی روضهٔ مادر، نمی‌رود | |
| سوز گلوی خشک تو! اندر لب فرات | ما را زِ یاد تا لب کوثر نمی‌رود | |
| تا گوشهٔ لحد شودم جا، ز خاطرم | کنج تنور خولی کافر نمی‌رود | |
| بزم یزید و طشت زر و چوب خیزران | هرگز ز یاد زینب مضطر نمی‌رود |