ای فخر کائنات گذر کن دمی به شام
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | جودی خراسانی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
| موضوع | وقایع شهر شام |
| مناسبت | ورود کاروان کربلا به شهر شام |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۰بیت |
ای فخر کائنات گذر کن دمی به شام را شاعر آیینی جودی خراسانی درباره مصیبت کاروان کربلا در شهر شام سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در پنج بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.
متن شعر
| ای فخر کائنات گذر کن دمی به شام | ما را اسیر بین، تو ایا سیّد انام! | |
| دانند شامیان ز جفا، خون ما حلال | بگذر به ما که گشته به ما زندگی، حرام | |
| دردم نه یک، نه صد، نه هزار است، این سفر | زین درد بی‌شمار، برت بشمرم کدام؟ | |
| در بزم عام، ز اهل و عیال تو، این گروه | آن یک کنیز خواهد و آن دیگری غلام | |
| اطفال ما گرسنه، شب و روز، تشنه‌لب | یک شب کسی نداد به ایشان به شام، شام | |
| رأس حسین و دُرد شراب، این چه حالت است؟ | نه دهر دون، سر آمد و نه عمر ما، تمام | |
| لعل حسین و چوب جفا، زین ستم به ما | نه پای استقامت و نه دست انتقام | |
| طعن سنان و جور یزید و جفای شمر | ما را انیس و مونس و یار است، و‌السّلام | |
| آن گه یزید، حقّ نبی را بهانه کرد | سوی مدینه، آل علی را روانه کرد |