آه از آن روز که در دشت بلا غوغا بود
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | نیر تبریزی |
قالب | غزل |
وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
موضوع | امام حسین(ع) |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۷بیت |
آه از آن روز که در دشت بلا غوغا بود را شاعر آیینی نیر تبریزی درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و درهفتبیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن میباشد.
متن شعر
آه از آن روز که در دشت بلا غوغا بود | شورش روز قیامت به جهان بر پا بود | |
خصم چون دایره گرد حرم شاه شهید | در دل دایره چون نقطۀ پا بر جا بود | |
جان به قربان ذبیحی که به قربانگه دوست | با لب تشنه روان میشد و خود دریا بود | |
تو مپندار که شاهنشه این درگه رزم | در بیابان بلا بی مدد و تنها بود | |
انبیا و رُسُل و جن و ملایک هر یک | جان به کف در بَرِ شه منتظر ایما بود | |
پرده پوشان نهان خانۀ ملک و ملکوت | همه پروانۀ آن شمع جهان آرا بود | |
در همه مُلک بلا نیست به جز ذکر حسین | قاف تا قاف جهان، صوت همین عنقا بود |