فلک در کربلا آل علی را میهمان کردی
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | صبوری خراسانی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۱بیت |
فلک در کربلا آل علی را میهمان کردی را شاعر آیینی صبوری خراسانی درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در یازده بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.
متن شعر
| فلک در کربلا، آل علی را میهمان کردی | مهیّا آب و نان بایست، شمشیر و سنان کردی | |
| حریم مصطفی را از حرم، در کربلا خواندی | هلاک از تشنه‌کامی بر لب آب روان کردی | |
| غزالان حرم را تاختی از یثرب و بطحا | گرفتارِ درنده گرگ‌های کوفیان کردی | |
| فلک بی‌خانمان گردی! که اولاد پیمبر ر | نمودی از وطن آواره و بی‌خانمان کردی | |
| گهرهای یتیمِ درجِ عصمت را به هم بستی | به بزم زاده‌ی مرجانه بُردی، ارمغان کردی | |
| عیال مصطفی وآن گه اسیری؟ خاک بر فرقم! | مگر از زنگبار و روم، ایشان را گمان کردی؟ | |
| سر فرزند زهرا را بریدی از قفا وآن گه | ببُردی در تنور خولی کافر، نهان کردی | |
| تن نوباوه‌ی زهرا که از گل بود نازک‌تر | به هم بشْکسته از سمّ ستورش، استخوان کردی | |
| سر ببْریده را از لب شنیدی، آیت قرآن | عجب دارم که تفسیرش به چوب خیزران کردی | |
| برای نزهت و گل‌گشتِ اولاد ابی‌سفیان | ز خون آل پیغمبر، زمین را گلِستان کردی | |
| خود این خون را ندانم، صاحب اسلام چون شوید | مگر خون‌ها بریزد، شاید این خون را به خون شوید |