شبی که بر سر نی آفتاب دیدن داشت
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | جواد محقق |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن |
| موضوع | حضرت زینب(س) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۹بیت |
شبی که بر سر نی آفتاب دیدن داشت را شاعر آیینی جواد محقق درباره حضرت زینب(س) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در نه بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن می‌باشد.
متن شعر
| شبی که بر سر نی آفتاب دیدن داشت | حدیث دربه‌دری‌های من شنیدن داشت | |
| بسیط دشت، چنان لاله‌زار حسرت بود | که سبزه نیز سر سرخ بر دمیدن داشت | |
| هدف چه بود در این کارزار خون‌آلود | که شعله شوقِ به هر خیمه سرکشیدن داشت | |
| چه بود در سر گل‌های باغ سبز رسول | که دشت فتنه هنوز آرزوی چیدن داشت | |
| به اوج آبی آن آسمانِ خونین‌رنگ | کبوترِ دل من شوق پرکشیدن داشت | |
| ستارگان چمن پیش تیغ صف بستند | خدا دوباره مگر عزم گل گُزیدن داشت | |
| ننالم از خط تقدیر خویش در زنجیر | که سرنوشت تو در خاک و خون تپیدن داشت | |
| صبور ثانیه‌های غم و بلای تو بود | دلم که وعدهٔ بسیار داغ دیدن داشت | |
| پیام پرپرِ گل‌های باغ را می‌برد | نسیم صبح که بر خاک و خون وزیدن داشت |