تو صبح روشنی كه به خورشید رو كنی
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | جواد محمدزمانی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن |
| موضوع | حضرت زینب(س) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
تو صبح روشنی كه به خورشید رو كنی را شاعر آیینی جواد محمدزمانی درباره حضرت زینب(س) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در هفت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن می‌باشد.
متن شعر
| تو صبح روشنی كه به خورشید رو كنی | حاشا كه شام را خبر از تارِ مو كنی | |
| طوفانی و تموّج اگر سر برآوری | آتشفشانِ دردی اگر سر فرو كنی | |
| می‌خواستی طلوع فراگیر صبح را | با ابتهاج خطبهٔ خود بازگو کنی | |
| می‌خواستی جماعت مست از غرور را | با اشک‌های نافله بی‌آبرو کنی | |
| عطر حسین را همه جا میپراكنی | همچون نسیم تا سفر كوبه‌كو كنی | |
| پنهان شده‌ست گل پسِ باران برگ‌ها | باید كه خاك را به تمنّاش بو كنی | |
| وقت وداع آمده با پارههای دل | یك بوسه وقت مانده كه نذرِ گلو كنی |