صبوری به پای تو سر می‌گذارد
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | حسین عباس‌پور |
| قالب | غزل |
| وزن | فعولن فعولن فعولن فعولن |
| موضوع | امام حسن(ع) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
صبوری به پای تو سر می‌گذارد را شاعر آیینی حسین عباس‌پور درباره امام حسن(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در هفت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن فعولن فعولن فعولن فعولن می‌باشد.
متن شعر
| صبوری به پای تو سر می‌گذارد | غمت داغ‌ها بر جگر می‌گذارد | |
| کمی خواستم از غریبی بگویم | نه این بغض سنگین مگر می‌گذارد؟ | |
| و حتما شبیه همان مرد شامی | نگاه تو در من اثر می‌گذارد | |
| کریمی که از کودکی می‌شناسم | قدم روی چشمان تر می‌گذارد | |
| دلم باز با یاد غم‌هایت آقا | غریبانه سر روی در می‌گذارد | |
| نمک ریخت یک شهر بر زخم مردی | که دندان به روی جگر می‌گذارد |