غرقۀ شک غرق باور شو که چندان دیر نیست
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | محمدعلی مجاهدی |
| قالب | غزل |
| وزن | فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن |
| موضوع | حر بن یزید ریاحی(ع) |
| مناسبت | مرثیه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۰بیت |
غرقۀ شک غرق باور شو که چندان دیر نیست شعری از محمدعلی مجاهدی از شعرای آیینی معاصر است. این شعر مرثیه گونه در قالب غزل در ده بیت در وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن با موضوع حر بن یزید ریاحی(ع) سروده شده است.
متن شعر
| غرقۀ شک غرق باور شو که چندان دیر نیست | در شط باور شناور شو، که چندان دیر نیست | |
| این کدورت‌ها زلال روشنت را برده‌اند | بعد از این آیینه‌منظر شو که چندان دیر نیست | |
| می‌وزد آمین هنوز از خیمه‌های بی‌کسی | زیر باران دعا تر شو که چندان دیر نیست | |
| فرصتی تا هست باقی، در فضای خیمه‌ها | بال خود وا کن، کبوتر شو که چندان دیر نیست | |
| آخرین «لبّیک» را باید در این میدان سرود | شعرِ خون را بیت آخر شو که چندان دیر نیست | |
| برگ‌ریزان است و پاییزان، در این فصل عطش | مثل نخلی سایه‌پرور شو که چندان دیر نیست | |
| مرد میدان خطر را از خطر کردن چه باک؟ | دل به دریا زن، دلاور شو که چندان دیر نیست | |
| جان خود را می‌دهی و جان عالم می‌شوی | با همه هستی برابر شو که چندان دیر نیست | |
| می‌توان غرّید مثل رعد و تندر آفرید | نعرۀ الله‌اکبر شو که چندان دیر نیست | |
| می‌زند لبخند بر رویت امام عاشقان | کای دلاور! حرِّ دیگر شو که چندان دیر نیست |