چه اعجازی‌ست در چشمش که نازل کرده باران را

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۷ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =چه اعجازی‌ست در چشمش که نازل کرده باران را | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =محمدمهدی خانمحمدی | قالب = غزل | وزن = مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن | موضوع =رسول خدا(ص) | مناسبت = مرثیه | زمان سرایش = معاصر...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
چه اعجازی‌ست در چشمش که نازل کرده باران را
اطلاعات شعر
نام شاعرمحمدمهدی خانمحمدی
قالبغزل
وزنمفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
موضوعرسول خدا(ص)
مناسبتمرثیه
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۰بیت


چه اعجازی‌ست در چشمش که نازل کرده باران را را شاعر معاصر محمدمهدی خانمحمدی درباره رسول خدا(ص) سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه در ده بیت در وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن سروده شده است.


متن شعر

چه اعجازی‌ست در چشمش که نازل کرده باران راگلستان می‌کند لبخند‌های او بیابان را
بزرگان از همان اول به پایش سجده می‌کردندمدائن از سرِ تعظیم ویران کرد ایوان را
میان شانه‌هایش می‌درخشد قرص خورشیدیکه روزی در تجارت‌ها بحیرا دیده بود آن را
عذاب دوری از کویش، خیال دیدن رویشپریشان می‌کند نزدیک سیصد سال، سلمان را
نیازی نیست هنگام فتوحاتش به شمشیریفقط کافی‌ست طولانی کند تحریر قرآن را
به غیر از دوستی با اهل‌ بیت اجری نمی‌خواهدنمک از سفره‌اش برداشتی، مشکن نمکدان را
ولی چندی‌ست زهرا روز و شب از گریه بی‌تاب استعلی این روزها باید بسازد بیت‌الاحزان را
علی، شب با چراغی خانه‌ها‌ی شهر را می‌گشتملول از دیو و دد‌ها آرزو می‌کرد انسان را
نَفَس در سینه‌ام تنگ است، از این ماجرا بگذرمجالی تا فدای نَفسِ پیغمبر کنم جان را
همین کافی‌ست مقبول تو باشد بیتی از شعرمکه لبخند تو زیبا می‌کند اشعار حَسّان را

پانویس

منابع