چه اعجازیست در چشمش که نازل کرده باران را
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | محمدمهدی خانمحمدی |
قالب | غزل |
وزن | مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن |
موضوع | رسول خدا(ص) |
مناسبت | مرثیه |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۱۰بیت |
چه اعجازیست در چشمش که نازل کرده باران را را شاعر معاصر محمدمهدی خانمحمدی درباره رسول خدا(ص) سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه در ده بیت در وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن سروده شده است.
متن شعر
چه اعجازیست در چشمش که نازل کرده باران را | گلستان میکند لبخندهای او بیابان را | |
بزرگان از همان اول به پایش سجده میکردند | مدائن از سرِ تعظیم ویران کرد ایوان را | |
میان شانههایش میدرخشد قرص خورشیدی | که روزی در تجارتها بحیرا دیده بود آن را | |
عذاب دوری از کویش، خیال دیدن رویش | پریشان میکند نزدیک سیصد سال، سلمان را | |
نیازی نیست هنگام فتوحاتش به شمشیری | فقط کافیست طولانی کند تحریر قرآن را | |
به غیر از دوستی با اهل بیت اجری نمیخواهد | نمک از سفرهاش برداشتی، مشکن نمکدان را | |
ولی چندیست زهرا روز و شب از گریه بیتاب است | علی این روزها باید بسازد بیتالاحزان را | |
علی، شب با چراغی خانههای شهر را میگشت | ملول از دیو و ددها آرزو میکرد انسان را | |
نَفَس در سینهام تنگ است، از این ماجرا بگذر | مجالی تا فدای نَفسِ پیغمبر کنم جان را | |
همین کافیست مقبول تو باشد بیتی از شعرم | که لبخند تو زیبا میکند اشعار حَسّان را |