صحبت از دستی که رزق خلق را می‌داد شد

دنیا چه کرد با غزل عاشقانه‌ات

اطلاعات شعر
نام شاعر	محسن حنیفی
قالب	غزل
وزن	فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
موضوع	حضرت زهرا(س)
مناسبت	فاطمیه
زمان سرایش	معاصر
زبان	فارسی
تعداد ابیات	۷بیت

دنیا چه کرد با غزل عاشقانه‌ات مطلع شعری از محسن حنیفی در گونه مصیبت درباره حضرت زهرا(س) است. این شعر در قالب غزل در هفت بیت با وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن سروده شده است.

متن شعر

صحبت از دستی که رزق خلق را می‌داد شد		هر کجا شد حرف از آن بانو، به نیکی یاد شد
گردش تسبیح او افلاک را تدبیر کرد		از پر سجاده‌اش روح‌القدس ایجاد شد
او که جای خود، گلوبندش اسیر آزاد کرد		حُر هم از یُمن ادب بر نام او آزاد شد
معنی نازک برای روضه‌اش آورده‌ام		وقت پروازش پرستویی اسیر باد شد
با پر زخمی دعاگوی شب همسایه بود		دست او روزی‌رسان خانۀ‌ صیاد شد
این در آتش گرفته نیز حاجت می‌دهد		این در آتش گرفته، پنجره فولاد شد
روضۀ‌ مظلومه، بعد از رفتنش مکشوفه شد		تا مصیبت‌خوان کوچه صورت مقداد شد