به سوی شام و کوفه ام دل شکسته می برند

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۳ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی « {{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =به سوی شام و کوفه ام دل شکسته می برند | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = جواد حیدری | قالب = غزل | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع = حضرت زینب(س) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۷ ب...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
به سوی شام و کوفه ام دل شکسته می برند
اطلاعات شعر
نام شاعرجواد حیدری
قالبغزل
وزنمفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
موضوعحضرت زینب(س)
زبانفارسی
تعداد ابیات۷ بیت


به سوی شام و کوفه ام دل شکسته می برند شعری آیینی از شاعر آیینی معاصر، جواد حیدری درباره حضرت زینب(س) است. این شعر در قالب غزل که در هفت بیت سروده شده است. وزن این شعر مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن و در گونه مرثیه است.

متن شعر

به سوی شام و کوفه ام دل شکسته می برندببین که زینب تو را غریب و خسته می برند
همان وجود نازنین خدای صبر در زمینتمام رکن قامتش زهم گسسته می برند
زیارت تو آمدم سرت نبود یا حسینمرا برای دیدن سر شکسته می برند
تو در تنور و کودکان میان آتش حرمغم تو ویتیم تو به دل نشسته می برند
ببین که یک شبه شده جمال ما همه کبودزقتلگاه تو مرا به دست بسته می برند
سر امیر لشگرت به نیزه ها نمی نشستولی ز بغض و کین سرش به نیزه بسته می برند
برای کودکان خود زگوش کودکان توتمام گوشواره ها به دست بسته می برند

پانویس

منابع