آن زمانی که خدا بود و سماوات نبود

آن زمانی که خدا بود و سماوات نبود

اطلاعات شعر
نام شاعر	سیفی اردبیلی
قالب	غزل
وزن	مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
موضوع	حضرت زهرا(س)
زمان سرایش	معاصر
زبان	فارسی
تعداد ابیات	۸بیت

آن زمانی که خدا بود و سماوات نبود مطلع شعری از سیفی اردبیلی در گونه منقبت درباره حضرت زهرا(س) است. این شعر در قالب غزل در هشت بیت با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن سروده شده است.

متن شعر

آن زمانی که خدا بود و سماوات نبود		خبر از نه فلک و دوزخ وجنات نبود
نه قمر بود نه منظومه شمسی به مدار		بی نیازی به جز از قاضی الحاجات نبود
حور در پرده ابهام و ملك بی پر و بال		نام آدم به سر دفتر اثبات نبود
خلقت کل بشر داشت نه آب ونه گلی		اثر از صومعه وپیر مناجات نبود
کس نشان از حجرالاسود و از کعبه نداشت		خبر از ماخلق وسر مهمات نبود
عشق پنهان ونه دل بود ونه یک دلبر ناز		سخن از هلهله وادی میقات نبود
ماسوا این همه تصویر دل انگیز نداشت		نور را با ظلمات اذن ملاقات نبود
یک خدا بود، قدر قدرت وبی واهمه بود		پیش رو آینه ای داشت که او فاطمه بود