با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | فاضل نظری |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۶ بیت |
با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک مطلع شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع فاضل نظری شاعر ایرانی است. این شعر در شش بیت در قالب غزل با موضوع امام حسین(ع) در گونه مرثیه سروده شده است.
متن شعر
| با لبان تشنه آن ساعت که افتادی به خاک | لَم تَقُل شیئا سِوا: قُم یا اخا! أدرِک اخاک | |
| مشک دور از دست گریان است و قدری دورتر | مانده بر صحرا لبی خندان و جسمی چاک چاک | |
| عِندَما کُلُ یَرَونَ المَوتَ اَحلی مِن عَسَل | خاک گلگون را نمی‌شویند جز با خون پاک | |
| کلُّ مَن فِی الموکبِ قالَ خُذینی یا سُیوف | تشنگان عشق را از جان فدا کردن چه باک؟ | |
| یَلمَعُ النُّور الذی سَمّاهُ مصباحَ الهُدی | تا قیامت می‌درخشد این چراغ تابناک | |
| داوری عادل تر از تاریخ در تاریخ نیست | نور هرگز در شب ظلمت نمی‌گردد هلاک |