باز این عزای کیست که خلق دو عالمش
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | سرباز بروجردی |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸بیت |
باز این عزای کیست که خلق دو عالمش را سرباز بروجردی درباره امام حسین(ع) در هشت سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه است.
متن شعر
| باز این عزای کیست که خلق دو عالمش | هستند هم‌چو کعبه، سیه‌پوش در غمش | |
| بی‌پرده بانگ شیون غم می‌رسد همی | از پرده‌ای که چشم مَلَک نیست، مَحرمش | |
| این شمع کشته کیست؟ که در چرخ چارمین | پروانه‌وار سوخته عیسیّ مریمش | |
| این غیرت بهشت که باشد؟ که بهر او | در خون نشست حضرت حوّا و آدمش | |
| این نوجوانِ کیست؟ که بر زخم‌های او | بنْهاده پیرِ چرخ ز الماس، مرهمش | |
| گیسو فشانده فاطمه با حوریان خلد | در خون، چو دیده حلقۀ گیسوی پُر خمش | |
| گویا که این عزای شهنشاه دین بُوَد | کز غم، خمیده، قامت ماه محرّمش | |
| شاه مَلَک خِدَم، مه خورشید عالمین | شمع بساط محفل شیر خدا، حسین |