تکیه بر نی کرد و سنگی بر جبین او زدند
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | بیدل میبدی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸بیت |
تکیه بر نی کرد و سنگی بر جبین او زدند از اشعار شاعر قدیمی بیدل میبدی است. این شعر در قالب غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن و درباره امام حسین(ع) در هشت بیت سروده شده است.
متن شعر
| تکیه بر نی کرد و سنگی بر جبین او زدند | گفت این هم رحمت بی‌منتهی داور است | |
| دامنش آورد و آن خون را گرفت و پاک کرد | این شکست از بستن عهد الست و قادر است | |
| گفت برخیز ای لعین بر مخزن علم خدا | این نه خود گنجینه‌اسرار حی داور است | |
| گفت ای ظالم تو مشکن سینه مجروح من | ظاهرش تیر و سنان، باطن ز داغ اکبر است | |
| شمر گفتا یا حسین کن واقفم از این عمل | این چه تأخیر است در این حنجر و این خنجر است | |
| گفت ای ظالم بود این بوسه‌گاه مصطفی | ورنه این حنجر یقین از هر گلی نازکتر است | |
| بلکه خورشید است یک نی آمده بالای سر | یا سر شاه شهیدان همچو ماه انور است | |
| یا حسین اخراج منما شیعیان از درگهت | بیدلی چون ذاکران عشق حسینی بر سر است |