باز اسم کوفه آمد در میان و نام شام
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | جودی خراسانی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
| موضوع | حضرت زینب(س) |
| مناسبت | ورود کاروان کربلا به شهر شام |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸بیت |
باز اسم کوفه آمد در میان و نام شام را شاعر آیینی جودی خراسانی درباره مصیبت حضرت زینب(س) در شهر شام سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در پنج بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.
متن شعر
| باز اسم کوفه آمد در میان و نام شام | آه آه از صبحِ کوفه! وای وای از شامِ شام | |
| روز اندر پیش چشمم، تیره‌تر آید ز شب | بشنَود گوشم اگر از خلق دوران، نامِ شام | |
| ابتلای کربلا و ماجرای کوفه را | محو کرد از لوح هستی، محنت و آلامِ شام | |
| بی‌حیایی بین که با یک‌دیگر از قتل حسین | می‌نمایندی مبارک باد، خاص و عامِ شام | |
| آن یکی نان از تصدّق داد، آن خرما؛ ببین | اهل‌بیت مصطفی را این بُوَد اکرامِ شام | |
| آه از آن ساعت! که زینب بر سر بازار دید | می‌زنندش سنگ بر سر، از در و از بامِ شام | |
| چون نسوزم ز آتش این غم؟ که از کین ریختند | آتش اندر فرق عابد، خلق خون‌آشامِ شام | |
| «جودیا»! شام است ز‌آن رو تیره تا صبح ابد | کآمد اندر دهر از صبح آن چنان تا شامِ شام |