خون خوردم در غم آن طفل که جای لبنش
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | جلال‌الدین همایی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن |
| موضوع | علی اصغر(ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷ بیت |
خون خوردم در غم آن طفل که جای لبنش را جلال‌الدین همایی درباره حضرت علی اصغر(ع) در هفت بیت سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه حماسی مرثیه با وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن است.
متن شعر
| خون خوردم در غم آن طفل که جای لبنش | ریخت، دست ستم حرمله، خون در دهنش | |
| کودکی کآب، ز سرچشمۀ وحدت می‌خورد | گشت از سوز عطش، آب، روان در بدنش | |
| گر تن نوگل لیلا، نبود لالۀ سرخ | از چه آغشته به خون گشت، چنین پیرهنش | |
| غنچه‌ای از چمن‌زادۀ زهرا، بشکفت | که شد از زخم سنان، چون گل صد برگ، تنش | |
| گلشنی ساخته در دشت بلا گشت، که بود | غنچه‌اش، اصغر و گل، قاسم و، اکبر سمنش | |
| تشنه لب کشته شد آن شاه، که با خنجر و تیر | گشت، ببریده و شد دوخته، بر تن، کفنش | |
| آن که باشد نظرش داروی هر درد سنا | چشم دارم، که فتد گوشۀ چشمی به منش |